lələş

is. zar. Bir adam özünü öydüyü, lovğalandığı zaman özünə işarə olaraq işlətdiyi söz (yalnız şəxs sonluqları ilə işlənir). <Süleyman Əsgərə:> Gördüyün qızlardan birisini seç, sonra lələşini göndər, gedim elçilik eləyim, vəssalam. Ü. H.. <Qurban:> Nə deyim, Hacı Cəlalın pulu məndə olaydı, görərdin lələşin nə lələşdir. Ə. H.. Qorxma, lələşin ölməyib ki. Ə. Ə..